Miasta Białorusi



Mińsk
Brześć
Grodno




Mińsk – stolica i największe miasto Białorusi, położone nad Świsłoczą, miasto wydzielone i obwodowe, największy ośrodek gospodarczy, kulturalny i naukowy kraju. Mieści się w nim sekretariat założonej w 1991 Wspólnoty Niepodległych Państw.

Był miastem królewskim Wielkiego Księstwa Litewskiego I Rzeczypospolitej. Miejsce obrad sejmików ziemskich powiatu mińskiego od XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku. W I Rzeczypospolitej używano też nazwy Mińsk Litewski, dla odróżnienia od Mińska Mazowieckiego.



Większość badaczy toponimii uważa, że nazwa miasta pochodzi od niewielkiej rzeki o nazwie Mieńka (Mień, Mienia), nad którą został założony Mińsk. Białoruski historyk Mikoła Kuźniacou postawił tezę, że nazwa rzeczki pochodzi od słowa mień oznaczającego rybę – miętusa lub inną gładką, śluzistą rybę.

Niektórzy autorzy skłonni są przypuszczać, że miasto nazwano od prowadzonego w nim handlu, wymiany – miena. Hipoteza ta nie jest jednak przekonująca, ponieważ handel nie mógł tam rozwinąć się tak szybko i na taką skalę, by stać się podstawą do nazwania twierdzy zbudowanej w 1063, a której nazwa tak szeroko się rozpowszechniła, że wspomniano o niej w kronice już w 1067 r Ponadto odczasownikowe rzeczowniki od słowa mieniać nie są w toponimii znane.